Υποβλητική ικανότητα
Frankfurter Allgemeine, 21.03.2003
...Μεγάλη υποβλητική ικανότητα διαθέτει η διεύθυνση ορχήστρας της Λίζας Ξανθοπούλου. Μετά την εισαγωγική Συμφωνία για Κουαρτέτο του Μιλάνου σε μι ύφ. μείζονα, αρ. καταλόγου KV 160, με ακρίβεια και ευαισθησία, έδωσε στην σολίστ του Κοντσέρτου σε ντο μείζονα για βιολοντσέλο και ορχήστρα του Χάιντν μεγάλα περιθώρια προσωπικής έκφρασης.
Λαμπρή εμφάνιση της νικήτριας του διαγωνισμού
Frankfurter Neue Presse/Taunuszeitung 17.03.2003
Μπαντ Χόμπουργκ. Με λαμπρότητα έκλεισε η σαιζόν των συναυλιών στην εκκλησία του ανακτόρου του Μπαντ Χόμπουργκ την περασμένη Παρασκευή. Η βραβευμένη του τρίτου διαγωνισμού αρχιμουσικών, Λίζα Ξανθοπούλου, επέδειξε τις εξαιρετικές μουσικές ικανότητές της, διευθύνοντας τη Συμφωνία για Kουαρτέτο του Μιλάνου του Μότσαρτ και τη Συμφωνία Δωματίου του Σοστακόβιτς. Με κομψή κίνηση διαμόρφωσε το πρώτο μέρος της συμφωνίας του Μότσαρτ, ανέδειξε τον απαλό λυρισμό του δεύτερου μέρους και αντιπαρέθεσε ένα δυναμικό φινάλε.
Η Συμφωνία Δωματίου του Σοστακόβιτς είναι μεταθανάτια μεταγραφή του όγδοου Κουαρτέτου Εγχόρδων του ρώσου συνθέτη, που έκανε ο Ρούντολφ Μπαρσάι για ορχήστρα εγχόρδων. Το αρχικό συναρπαστικό έργο είχε γράψει ο Σοστακόβιτς στη μνήμη των θυμάτων του βομβαρδισμού της Δρέσδης. Η Λίζα Ξανθοπούλου, με εντυπωσιακή και γεμάτη ακρίβεια καθοδήγηση προς τα μέλη της Συμφωνιέτας της Κολωνίας, πέτυχε μια ένταση γεμάτη ενέργεια στο αρχικό λάργκο, για να εικονογραφήσει μετά με ορμή και δυναμικότητα την καταστροφή της μπαρόκ πολιτείας στο αλέγκρο. Προσεκτικά επεξεργάστηκε τα μακάβρια στοιχεία του παράδοξου ρυθμού ¾ στο αλεγκρέττο και διαμόρφωσε με ευαισθησία την γεμάτη πιεστικό φόβο ατμόσφαιρα του λάργκο. Μια σκοτεινή βασική μελωδία στο τελευταίο μέρος αναμιγνύεται με μείζονες αρμονίες προσδοκίας καλύτερων ημερών. Η Λίζα Ξανθοπούλου στο Μπαντ Χόμπουργκ απέδωσε ύψιστη ποιότητα και απέδειξε και στην τελευταία συναυλία ότι άξιζε με το παραπάνω το βραβείο του διαγωνισμού αρχιμουσικών.
Αίσθηση του ιδιαίτερου
Frankfurter Allgemeine, 19.02.2003
Το πρώτο έργο, Ντιβερτιμέντο σε ρε μείζονα του Γιόζεφ Χάιντν, μαρτυρούσε με το όνομά του ότι προοριζόταν για ψυχαγωγία, χωρίς όμως να χάνει, σε σύγκριση με το έργο του Ντίτερσντορφ, την περιεκτικότερη, πυκνότερη δομή του. Η ορχήστρα Συμφωνιέτα της Κολωνίας θα μπορούσε να είχε παρουσιάσει αυτήν τη διαφορά πλαστικότερα, με ορμητικότερο παίξιμο, ενώ στο δεύτερο μέρος της συναυλίας ανέδειξε πιο σαφή ερμηνευτικά στοιχεία.... Η Λίζα Ξανθοπούλου, περυσινή νικήτρια του διαγωνισμού αρχιμουσικών του Μπαντ Χόμπουργκ, ενίσχυσε περαιτέρω την καλή της φήμη και μαζί με τους μουσικούς θα πρέπει να ένιωσε ιδιαίτερη ικανοποίηση από το χειροκρότημα διαρκείας που ξέσπασε στο τέλος της συναυλίας, παρά το απαιτητικό πρόγραμμα της βραδιάς.
Τρεις γυναίκες μετέτρεψαν μία συναυλία σε βίωμα
Hochtaunus Verlag, 13.02.2003
Μπαντ Χόμπουργκ. Η τρίτη συναυλία των περυσινών νικητών του διαγωνισμού στην εκκλησία του ανακτόρου μάς αποκάλυψε πως οι γυναίκες έχουν κατακτήσει αξιοσημείωτες θέσεις στη μουσική σκηνή. Αρχιμουσικός, πρώτο βιολί και σολίστ μάς προσέφεραν μια βραδιά γεμάτη ένταση και μουσικές εντυπώσεις ψηλού επιπέδου.
Η Λίζα Ξανθοπούλου, περυσινή νικήτρια του τρίτου διαγωνισμού αρχιμουσικών στο Μπαντ Χόμπουργκ, χειρίστηκε με μαεστρία την ορχήστρα. Ενώ στα κλασικά έργα του Χάιντν και Ντίτερσντορφ παρέμενε ευγενικά συγκρατημένη, διευθύνοντας την Ορχήστρα Συμφωνιέτα της Κολωνίας με εξαιρετικά λιτές κινήσεις, στα υστερορομαντικά έργα των Φραντς Σρέκερ (Ιντερμέτζο αρ. 8) και Ούγκο Βολφ (Ιταλική Σερενάτα) αποκάλυψε τον εκφραστικό και δυναμικό της εαυτό. Με ισχυρή ικανότητα υποβολής διηύθυνε τους άριστα προετοιμασμένους μουσικούς που έγιναν δεκτοί με ενθουσιασμό από το κοινό, παρά το γεγονός ότι τα έργα ήταν άγνωστα. Η Λίζα Ξανθοπούλου απέδωσε τα δύο έργα με εξαιρετικές ερμηνείες και το κοινό ανταπέδωσε με συνεχές χειροκρότημα. Η μαέστρος ανταπάντησε επιλέγοντας το έργο, με το οποίο είχε κερδίσει την πρώτη θέση στον περυσινό διαγωνισμό: την δεύτερη Ελεγειακή Μελωδία του Έντβαρντ Γκριγκ.
Μικρές κινήσεις με μεγάλη επίδραση
Frankfurter Neue Presse/ περιφερειακή Taunuszeitung, 10.02.2003
Μπαντ Χόμπουργκ. Η τρίτη φετινή συναυλία των νικητών του διαγωνισμού στην εκκλησία του ανακτόρου εξελίχθηκε σε λαμπρή βραδιά, όπου όλα έδεναν τέλεια: ένα εξαιρετικό και αξιοθαύμαστο πρόγραμμα, μια αρχιμουσικός με ενδιαφέρουσα κίνηση και ένα πολύ αξιόπιστο μουσικό συγκρότημα δωματίου εγγυήθηκαν ένα μουσικό βίωμα που σπάνια συναντά κανείς... Η Λίζα Ξανθοπούλου παρέμεινε πιστή στη σχολή που επέδειξε στην προηγούμενη συναυλία της, να διευθύνει κλασικά έργα με ελάχιστες κινήσεις. Γιατί οι μικρές ορχήστρες του 18ου αιώνα δεν είχαν και δεν έχουν ανάγκη από μεγάλες κινήσεις των χεριών του αρχιμουσικού που στέκει μπροστά τους. Στο Ντιβερτιμέντο σε ρε μείζονα του Γιόζεφ Χάιντν η Λίζα Ξανθοπούλου ανέδειξε λιτά και με εξαιρετική ακρίβεια τα χορευτικά στοιχεία των δύο μενουέτων και διαμόρφωσε τις παραλλαγές του πρώτου μέρους χωρίς μπαγκέτα, αρκούμενη σε ελάχιστες κινήσεις των χεριών.
Με πολύ μεγαλύτερη ενόραση η Ελληνίδα αρχιμουσικός διηύθυνε το Iντερμέτζο του Φραντς Σρέκερ με τη Συμφωνιέτα της Κολωνίας. Με υποβλητικό τρόπο διαμόρφωσε το ρομαντικό μουσικό ποίημα σε πυκνή και υποτακτική ηχητική εικόνα.
Με ορμητικό ταμπεραμέντο η Ξανθοπούλου, μαζί με τους μουσικούς από την Κολωνία, ερμήνευσε την Ιταλική Σερενάτα του Ούγκο Βολφ και ευχαρίστησε το ενθουσιώδες κοινό αφιερώνοντάς του το έργο εκείνο, με το οποίο πέρυσι το καλοκαίρι, στη διάρκεια του διαγωνισμού αρχιμουσικών, είχε κερδίσει την εύνοια της επιτροπής: την δεύτερη Ελεγειακή Μελωδία του Έντβαρντ Γκριγκ ως «ανκόρ».
Μια γυναίκα κυρίαρχος του εύθυμου κόσμου
Freie Presse, Zwickauer Zeitung, 06.01.2003
Η ελληνίδα Λίζα Ξανθοπούλου διηύθυνε την πρωτοχρονιάτικη συναυλία
Αίσθηση στην πρωτοχρονιάτικη συναυλία στον «Νέο Κόσμο»: για πρώτη φορά η Φιλαρμονική έπαιξε χθες υπό τη διεύθυνση μιας γυναίκας - της νεαρής ελληνίδας Λίζας Ξανθοπούλου.
«Στην πρώτη μας δοκιμή (από συνολικά έξι) κιόλας με ενθουσίασε», λέει ο εξάρχων κοντραμπασίστας Βάλτερ Έμμεριχ. «Από το 1967 παίζω σ' αυτήν την ορχήστρα - αλλά πρώτη φορά με γυναίκα αρχιμουσικό. Δεν προβάλλει καθόλου τη θηλυκότητά της, μάλλον φέρεται συντροφικά. Το να παίζουμε μαζί της είναι πολύ ευχάριστο». ....Το πρόγραμμα προσφέρει έργα - διαμάντια των Γιόχαν Στράους, Γιόζεφ Στράους, Φραντς φον Σουπέ.... Αρχιμουσικός και ορχήστρα τηρούν στα πρώτα κομμάτια την εορταστική - μεγαλοπρεπή μορφή και, μετά το διάλειμμα, η αρχιμουσικός εξαπολύει την ορχήστρα με αχαλίνωτο ταμπεραμέντο.
...Στο τέλος το κοινό ζητά επιτακτικά «ανκόρ». Πρώτο το εμβατήριο των γυναικών της «Εύθυμης Χήρας» , όπου η αρχιμουσικός ζητά από τους άνδρες του ακροατηρίου να τραγουδήσουν μαζί της το «αχ αυτές οι γυναίκες», και στο φινάλε το εμβατήριο «Ραντέτσκι». Ο Χανς - Γιοάχιμ Μπράτκε, συνταξιούχος επόπτης ανθρακωρύχος, αποχωρεί λέγοντας: «Το 2003 αρχίζει καλά. Η ελληνίδα έχει γοητεία και ενέργεια. Και η ορχήστρα μας είναι μεγάλο απόκτημα για την περιφέρεια!»
Η αρχιμουσικός Λίζα Ξανθοπούλου σε επιτυχημένο ντεμπούτο
Bad Homburger Woche, 28.11.2002
Μπαντ Χόμπουργκ. Η βραβευμένη του διαγωνισμού αρχιμουσικών του Μπαντ Χόμπουργκ το 2002, Λίζα Ξανθοπούλου, έκανε την πρώτη της εμφάνιση στο τέλος της εβδομάδας στην κατάμεστη εκκλησία του ανακτόρου. Η 34χρονη αρχιμουσικός, που ανταμείφθηκε με ζωηρό χειροκρότημα, είχε προτιμηθεί ανάμεσα σε 50 περίπου υποψήφιους ... Μεγαλειώδεις ερμηνείες έδωσε η νεαρή αρχιμουσικός στο Βρανδεμβούργειο Κοντσέρτο αρ. 3 του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ και στο Κοντσέρτο Γκρόσσο σε ρε ελάσσονα του Γκέοργκ Φρίντριχ Χαίντελ. Με λιτή σήμανση ανέδειξε τις ενσωματωμένες ομάδες τριήχων στο Κοντσέρτο του Μπαχ, έδωσε ελευθερία στα σολιστικά μέρη των οργάνων και συμπύκνωσε το πολυφωνικό έργο με συναρπαστική ερμηνεία. Με την ίδια ένταση διαμόρφωσε το έργο του Χαίντελ, διαγράφοντας με προσοχή τη δυναμική της άριας και αναπτύσσοντας φλογερό πάθος στο τελευταίο μέρος.
Μια πλήρης βραδιά μουσικής δωματίου με μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αρχιμουσικό, τόσο, που μας αναγκάζει να περιμένουμε με ανυπομονησία την επόμενη συναυλία της στις 7 Φεβρουαρίου με έργα των Χάιντν, Ντίτερσντορφ, Σρέκερ, Ντεμπυσί και Βολφ
Προκάλεσε αίσθηση
Frankfurther Neue Presse / Taunuszeitung, 26.11.2002
Κριτική του Michael Jacob
προκάλεσε "μικρή" αίσθηση για εμάς το γεγονός ότι η ελληνίδα Λίζα Ξανθοπούλου κέρδισε το καλοκαίρι το βραβείο στον τρίτο διαγωνισμό αρχιμουσικών στο Μπαντ Χόμπουργκ, δεδομένου ότι το επάγγελμα του αρχιμουσικού είναι ακόμα ‘κλειστό' στις γυναίκες. Η επιτυχία της γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρουσα, αν λάβουμε υπόψη το ψηλό επίπεδο αυτού του διαγωνισμού και το ότι η νεαρή μουσικός είχε να αντιμετωπίσει 50 περίπου ανταγωνιστές υποψήφιους ......... Ωστόσο η χαρισματική αρχιμουσικός είχε λίγες ευκαιρίες να επιδείξει ευθέως τις υποβλητικές διευθυντικές της ικανότητες, γιατί τα έργα μουσικής μπαρόκ είθισται να παίζονται με τον παλιό παραδοσιακό τρόπο, χωρίς μαέστρο. Το μορφοδοτικό και πλαστικό στοιχείο της διεύθυνσης αναπτύσσεται πλήρως στα όψιμα έργα της κλασικής περιόδου. Η Λίζα Ξανθοπούλου ανέδειξε όμως ορισμένα μουσικά χαρακτηριστικά, όπως τα τρίηχα στο Τρίτο Βρανδεμβούργειο Κοντσέρτο, που διατρέχεται από τον ιερό αριθμό τρία. Με διαφάνεια και πλούσια σε αποχρώσεις δυναμική διαμόρφωσε το συναρπαστικό έργο του κάντορα του Αγίου Θωμά με δύναμη και ρητορική πειθώ.
Την μπαγκέτα για την μουσική του Μπαχ - Εμφάνιση της βραβευμένης Λίζας Ξανθοπούλου
Frankfurter Allgemeine Zeitung, 24.11.2002
Εμφάνιση της βραβευμένης Λίζας Ξανθοπούλου
Μπαντ Χόμπουργκ. Η Λίζα Ξανθοπούλου διευθύνει με πολύ λιτές κινήσεις, μερικές φορές μάλιστα μόνο με τα ακροδάχτυλα με παράδοξο τρόπο, αλλά όλο ταμπεραμέντο και με πλήρη αυθορμητισμό και παλμό. Τις ικανότητές της επέδειξε η βραβευμένη του διαγωνισμού αρχιμουσικών του Μπαντ Χόμπουργκ στην εκκλησία του ανακτόρου με έργα μπαρόκ, τα οποία στην πραγματικότητα δεν βρίσκονται στην πρώτη σειρά των προτιμήσεών της. Ακόμη μεγαλύτερη ήταν η έκπληξή μας, διαπιστώνοντας την ευελιξία των κινήσεών της σε μια σχολή που κατέχει καλά. Στον διαγωνισμό του Ιουνίου, η 34χρονη ελληνίδα είχε αφήσει πίσω της 50 περίπου συνυποψηφίους και τώρα, πριν από την έναρξη της συναυλίας, παρέλαβε από την χορηγό BHF-Bank το βραβείο της, ύψους 10.000 ευρώ.
Με την ορχήστρα Συμφωνιέτα της Κολωνίας, που διεξάγει φέτος τις συναυλίες στα ανάκτορα, κινήθηκε σε διαφορετικά ερμηνευτικά μονοπάτια, ανάλογα με τα έργα και τους σολίστ ...... Σε όλα τα κονσέρτα η Λίζα Ξανθοπούλου ερμήνευσε τα πρώτα μέρη χωρίς υπερβολική ταχύτητα, συνεπαίρνοντάς μας με τα πολύ ενεργητικά και ανάγλυφα παιγμένα τελευταία μέρη- όπως στο Βρανδεμβούργειο Κοντσέρτο σε σολ μείζονα αρ. 3 BWV 1048 του Μπαχ, όπου ο αδρός ήχος και το ισχυρό ανάγλυφο του μπάσου πλησίαζαν περισσότερο στον «γνήσιο αρχικό ήχο». .....Μόνο εδώ, στις λεπτότερες αποχρώσεις, η Λίζα Ξανθοπούλου πήρε την μπαγκέτα. Το Κοντσέρτο Γκρόσσο σε ρε ελάσσονα έργο 6,10 ήχησε επίσης φρέσκο και μη ακαδημαϊκό, με ξεκάθαρους ρυθμικούς συσχετισμούς και σαφώς διαχωρισμένες φωνές μέσα στην πολυφωνία.